میفـرمایند: آن نهر از عسل هم شیرینتر است، چون عسل، حرکت و گرما و تحرّک میآورد؛ یعنی آن عسل، ارادههای توحیدی و همّت عمل توحیدی آدم را زیاد میکند. ببینید که منظورشان چیست؟ شما گاهی دلتان میخواهد که با یک شور و حرارتی بلند شوید و نماز شب بخوانید، ولی خواب نمیگذارد. این اراده نماز شب خواندن و راحت و با شور و حرارت و عشق جلو رفتن به اصطلاح علماء اخلاق مربوط به عقل عملی است و این غیر از عقل نظری است که پذیرفته است نماز شب خیلی برکات دارد، این شور و شیدایی در عبادات، ریشهاش همان عسلِ بهشتیِ مربوط به نهر ماه رجب است.
پس حرارت انجام اعمال الهی را رجب به آدم میدهد و رجبیون، هم به معرفت خاص و هم به حرارت خاص در فهم دین و عمل به دین دست مییابند. با توجه به این مبنا غفلت نکنید که همین حالا با وارد شدن در ماه رجب و استقبال کردن از آن انشاءالله ارتباط با آن شیر و عسل شروع میشود.
یکی از مفسّرین میگوید: پیامبر(صلّیاللهعلیهوآلهوسلّم) بهطور کلی هر غذایی که میخوردند، میگفتند: الحمدلله. ولی وقتی شیر میخوردند میفرمودند که خدایا زیادش کن. بعد میگوید از طرفی مطابق آیه قرآن، پیامبر(صلّیاللهعلیهوآلهوسلّم) مأمور هستند که بگویند: خدایا علـم مرا زیاد کن، « قُلْ رَبِّ زِدْنِی عِلْماً»؛(طه/114) پس باید این شیر، در عالم معنا همان مقام علم باشد، یعنی ظهورش در نفس انسان، علم است. مگر علم، جان را تغذیه نمیکند؟ بهترین غذا برای جان مادّی، شیر است. و برای جان غیبی، علم است و این دو با همدیگر یک رابطهای دارند.
یاعلی مدد
جالب بود متشکرم
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
میفـرمایند: آن نهر از عسل هم شیرینتر است، چون عسل، حرکت و گرما و تحرّک میآورد؛ یعنی آن عسل، ارادههای توحیدی و همّت عمل توحیدی آدم را زیاد میکند. ببینید که منظورشان چیست؟ شما گاهی دلتان میخواهد که با یک شور و حرارتی بلند شوید و نماز شب بخوانید، ولی خواب نمیگذارد. این اراده نماز شب خواندن و راحت و با شور و حرارت و عشق جلو رفتن به اصطلاح علماء اخلاق مربوط به عقل عملی است و این غیر از عقل نظری است که پذیرفته است نماز شب خیلی برکات دارد، این شور و شیدایی در عبادات، ریشهاش همان عسلِ بهشتیِ مربوط به نهر ماه رجب است.
پس حرارت انجام اعمال الهی را رجب به آدم میدهد و رجبیون، هم به معرفت خاص و هم به حرارت خاص در فهم دین و عمل به دین دست مییابند. با توجه به این مبنا غفلت نکنید که همین حالا با وارد شدن در ماه رجب و استقبال کردن از آن انشاءالله ارتباط با آن شیر و عسل شروع میشود.
یاعلی مدد
یا مَنْ اَرْجُوهُ لِکُلِّ خَیْرٍ
وَ آمَنُ سَخَطَهُ عِنْدَ کُلِّ شَرٍّ ...
اَعْطِنى بِمَسْئَلَتى اِیّاکَ جَمیعَ خَیْرِ الدُّنْیا وَ جَمیعَ خَیْرِ الاْخِرَةِ ...
یکی از مفسّرین میگوید: پیامبر(صلّیاللهعلیهوآلهوسلّم) بهطور کلی هر غذایی که میخوردند، میگفتند: الحمدلله. ولی وقتی شیر میخوردند میفرمودند که خدایا زیادش کن. بعد میگوید از طرفی مطابق آیه قرآن، پیامبر(صلّیاللهعلیهوآلهوسلّم) مأمور هستند که بگویند: خدایا علـم مرا زیاد کن، « قُلْ رَبِّ زِدْنِی عِلْماً»؛(طه/114) پس باید این شیر، در عالم معنا همان مقام علم باشد، یعنی ظهورش در نفس انسان، علم است. مگر علم، جان را تغذیه نمیکند؟ بهترین غذا برای جان مادّی، شیر است. و برای جان غیبی، علم است و این دو با همدیگر یک رابطهای دارند.
یاعلی مدد
جالب بود
متشکرم