حضرت علی (ع) میفرمایند:
«کمترین پاداش روزه داران آن است که در آخرین روز ماه
مبارک رمضان فرشته ای آنان را ندا میدهد و میگوید:
مژده باد بر شما ای بندگان خدا، که خداوند گناهان گذشته
شما را بخشود. پس مواظب باشید که از این پس چه میکنید»
امام علی (ع):
دنیا فقط برای دو کس خوب است:
کسی که گناهانی کرده و می خواهد با توبه جبران کند،
و کسی که با سرعت به کارهای نیک مشغول است.
رسول اکرم صلّى الله عَلَیه وَ آلِه:
«اِنَّ لِلجَنَّةِ بابا یُدعى اَلرَّیّانَ لایَدخُلُ مِنهُ اِلاّ الصّائِمونَ»
بهشت را درى است که ریّان نامیده مى شود
از آن در، جز روزه داران وارد نشوند...
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند:
ای ابوذر! اگر تمام مردم به این آیه عمل میکردند بر همه کفایت میکرد
و مَن یَتَّقاللهَ یَجعل لهُ مَخرجاً و یَرزُقهُ مِن حَیثُ لا یَحتَسِب...
هر کس از خدا بترسد خدا برای او گشایشی قرار میدهد
و از راهی که گمان ندارد به او روزی میبخشد،
و هر کس بر خدا توکل کند و کارهای خود را به او واگذار نماید
از جهت کفایت مهمّات او را بس خواهد بود
به درستی که خدا امور خود را به وجه کامل به انجام میرساند
و برای هر چیز بر طبق مصلحت، اندازه معیّن فرموده است.
پیامبر اکرم(ص):
اَیُّهَا النّاسُ مَنْ فَطَّرَ مِنْکُمْ صائِماً مُؤْمِناً فی هذَا الشَّهْرِ
کانَ لَهُ بِذلِکَ عِتْقُ رَقَبَةٍ وَ مَغْفِرَةٌ لِما مَضی مِنْ ذُنُوبِه
اى مردم! هر کس از شما در این ماه روزه دار مؤمنى را افطار دهد
در پیشگاه خداوند پاداش آزاد کردن بنده ای براى او خواهد بود
و موجب آمرزش گناهان گذشتهاش مىشود.
بحارالأنوار، ج96، ص357
قالَ الِامام الصّادِق عَلَیهَ السَّلام:
دُعاءُ المُومِن لِلمُومِن یَدفَع عَنهُ البَلا و یُدِرُّ عَلیهِ الرِّزق.
دعای مومن در حقّ مؤمن، بلا را از او دور می کند و روزیش را زیاد می گرداند.
از امام رضا(ع) نقل شده که فرمودند، هر کس هنگام افطارش بگوید: «خداوندا، با توفیق تو برایت روزه گرفتیم و با دستور تو با روزیات افطار کردیم، پس آن را از ما بپذیر و ما را بیامرز، به راستی که تو خودت بسیار آمرزنده و بسیار مهربانی»، خداوند هر نقص و عیبی را که به خاطر گناهانش بر روزه او وارد شده، میآمرزد.
قال الامام الباقر علیه السّلام:
أَسْرَعُ الدُّعَاءِ نُجْحاً لِلْإِجَابَةِ دُعَاءُ الْأَخِ لِأَخِیهِ بِظَهْرِ الْغَیْبِ یَبْدَأُ بِالدُّعَاءِ لِأَخِیهِ فَیَقُولُ لَهُ مَلَکٌ مُوَکَّلٌ بِهِ آمِینَ وَ لَکَ مِثْلَاه (اصولکافی، ج2، ص507)
امام باقر(ع) : سریعترین دعا که به اجابت رسد دعا برای برادر دینی است که هم دعا در غیاب او باشد و هم اول برای او دعا کند.
در این صورت فرشته ای که بر او گمارده شده ، به این دعا آمین گوید و به دعا کننده گوید برای تو باد دو برابرش.
امام صادق (علیه السلام):
خواب روزه دار عبادت،
خاموشی او تسبیح،
عمل وی پذیرفته شده
و دعای او مستجاب است.
****
امام على علیه السلام: هر کس توبه کند خداوند او را مىآمرزد و به جوارح او و جاى جاى زمین دستور داده مىشود که آبروى او را حفظ کنند و عیبهایش را بپوشانند و گناهانى که فرشتگانِ حافظِ اعمال برایش نوشتهاند از یاد آنان برده مىشود. (بحار الأنوار)
دلـت را خانـه ی ما کن، مصـفا کردنش با من
به ما درد دل انشا کن ،مداوا کردنش با من
اگر عمری گنه کردی مشو نومید از رحمت
تو توبه نامه را بنویس ،امضا کردنش با من
امام مهدی (عج):
هر فردى از شما باید به آنچه عمل کند که
به وسیله آن به دوستى ما تقرب جوید
و از آنچه او را پست مىگرداند که
همانا ناخوش داشتن و خشم ماست، دورى نماید.
بحارالانوار، ص 176
مولا علی(ع) در یکی از بیانات گوهربارشان می فرمایند:
مَن تَوکّل عَلَی المَال ذَلَّ: کسی که بر مال توکل کند ذلیل شود.
مَن تَوَکَّل عَلَی العَقل زَلَّ: کسی که بر عقل توکل کند دچار لغزش شود.
مَن تَوَکَّل عَلَی العِلم ضَلَّ: کسی که بر علم توکل کند گمراه شود.
مَن تَوَکَّل عَلَی الله ظَلَّ: کسی که بر خدا توکل کند پاینده گردد.